Słowo „sanktuarium” oznacza na ogół budowlę sakralną stanowiącą szczególne miejsce obecności i zbawczej działalności Boga, odznaczającą się intensywnością kultu religijnego. Sanktuarium maryjne w Ostrowąsie jest jednym z najbardziej znanych na Kujawach Wschodnich i od wieków stanowi cel licznych pielgrzymek. Wyjątkowość sanktuarium Matki Bożej „Pani Kujaw” wyraża się przez obecność słynącego łaskami barokowego obrazu Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem adorowanej przez aniołów, umieszczonego w połowie XVII stulecia w głównym ołtarzu kościoła. Autor obrazu jest nieznany. Ze sposobu przedstawienia Świętych Postaci wnioskować można, że dzieło wzorowane jest na wizerunku „Salus Populi Romani” z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Ostrowąski obraz namalowany został według kanonu ikonograficznego Hodegetrii na płótnie przytwierdzonym do modrzewiowej deski. Przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem, siedzącą na tronie i odbierającą hołd Trzech Mędrców, których obecności możemy się domyślać, gdyż nie zostali ujęci w ramach obrazu. Madonna ubrana jest w czerwoną trybowaną suknię i granatowy płaszcz z sześcioramienną złotą gwiazdą na prawym ramieniu, Dzieciątko w długą złocisto-zieloną suknię. Dwa anioły w luźnych szatach podejmują aureolę oraz koronę Matki Bożej i Dzieciątka tłoczoną w tle. Oblicze Maryi przedstawia twarz młodej niewiasty o ciemnych oczach, z wyraźnie zarysowanymi brwiami, wąskim, prostym nosem i małymi, zdającymi się uśmiechać ustami. Postać Matki Bożej jest pełna spokoju i dostojeństwa. Dynamicznego akcentu nadaje obrazowi Dzieciątko siedzące na lewym Jej ręku. Koronę Matki Bożej trzymają aniołowie odziani w luźne długie szaty. Niżej, z każdego boku wyłaniają się dwie uskrzydlone postacie dziecięce. Wizerunek Maryi i Dzieciątka zdobią srebrne sukienki, a od czasu koronacji – pozłacane korony papieskie. Godna odnotowania jest troska o stan techniczny obrazu. Pierwszej konserwacji w XX stuleciu obraz podany został w latach 30-tych; gruntowną renowację przeprowadzono w 1960 roku, po raz ostatni odnawiany był przed uroczystościami koronacyjnymi w 1986 roku.

Świadectwa uzdrowień Do naszych czasów zachowały się jedynie dane o łaskach otrzymanych w XIX i XX wieku. Najstarsze informacje pochodzą z roku 1881. Przytoczone nieliczne przykłady uzdrowień potwierdzają skuteczność wstawiennictwa Maryi w ostrowąskim wizerunku Pani Kujaw. Pierwszym świadectwem jest historia dziewczynki, Zofii Berezanki z Aleksandrowa Kujawskiego, która zaniewidziała. Wobec bezskuteczności zabiegów lekarskich i braku nadziei na odzyskanie wzroku, ojciec chorej udał się w pielgrzymce do Ostrowąsa, prosząc Matkę Bożą o łaskę zdrowia dla córki. Po jego powrocie do domu, córka powitała go słowami: „tato, widzę”. Trzeciego dnia rodzice wraz z dziewczynką udali się do Ostrowąsa w pielgrzymce dziękczynnej. Fakt tego cudownego uzdrowienia został powszechnie uznany, także przez okolicznych innowierców. Inne wydarzenie pochodzi z 1954 roku. Maria Woszczyk z Woli Jasienickiej dzieli się świadectwem uzdrowienia chorej nogi. W sytuacji niemożności poruszania się oraz nie dającego rezultatów wielomiesięcznego leczenia, zachęcona przez swojego wuja ks. Józefa Królickiego, zaczęła się serdecznie modlić i prosić o wstawiennictwo Matkę Bożą Ostrowąską. Już w drugim dniu modlitw nastąpiło uzdrowienie, skutkiem czego chora wstała z łóżka, a choroba ustąpiła bezpowrotnie. Fakt uzdrowienia potwierdzili niezależni świadkowie. Chora na dusznicę uczuleniową Amelia Kośmider z Witowa przez kilkanaście lat leczyła się bezskutecznie u wielu lekarzy, także u swojego syna – lekarza. Uczestnicząc w uroczystościach odpustowych w 1962 roku, oddała się pod opiekę Najświętszej Maryi Pannie Ostrowąskiej. Po ucałowaniu ze czcią przez chorą słynącego łaskami obrazu, choroba ustąpiła natychmiast i nieodwracalnie.